Belgische Unie - Union Belge

In onze vorige teksten heeft de B.U.B. uiteengezet dat de burgerij de volksrevolutie kracht bijzette, de internationale omstandigheden aan de Belgische revolutionairen alle ruimte lieten en dat de oudste zoon van de Hollandse koning, Willem van Oranje, de zelfstandigheidseisen van de Belgen ondersteunde. Dat was echter niet het geval voor de koning zelf en zijn jongste zoon Frederik, die de Belgen een lesje wilden leren. Prins Frederik sloeg op 21 september 1830 met 10.000 soldaten, waaronder veel Belgen, en een sterke artillerie in Vilvoorde zijn kamp op. Vele Belgische soldaten deserteerden en voegden zich bij de opstandelingen. De Belgische Revolutie ging haar bloedige en beslissende fase in.

Dans nos textes précédents, le B.U.B. a expliqué que la bourgeoisie renforçait la révolution populaire, que les circonstances internationales laissaient le champ libre aux révolutionnaires belges et que le fils aîné du roi des Pays-Bas, Guillaume d’Orange, soutenait les exigences autonomistes des Belges. Cependant, ce n’était pas le cas du roi même et de son plus jeune fils Frederik, qui voulait faire la leçon aux Belges. Le prince Frederik campa le 21 septembre 1830 avec 10 000 soldats, dont de nombreux Belges, et une artillerie lourde à Vilvorde. De nombreux soldats belges ont déserté et rejoint les rebelles. La Révolution belge entrait dans sa phase sanglante et décisive.

Le B.U.B. a expliqué dans ses deux premiers textes (I et II) qu’après l’insurrection populaire du 25, 26 et 27 août 1830 à Bruxelles, la bourgeoisie a repris la sécurité en mains en formant une garde bourgeoise qui a rapidement ramené l’ordre public. Dès le 28 août 1830, la bourgeoisie, dont Alexandre Gendebien, souhaitait obtenir un « redressement des griefs » de la part du régime hollandais. Mais la vraie confrontation n’a pas eu lieu avant la nuit du 22 au 23 septembre 1830.

In zijn eerste twee teksten (I en II) heeft de B.U.B. uitgelegd dat na de Brusselse oproer van 25, 26 en 27 augustus 1830 de burgerij opnieuw de openbare veiligheid in handen genomen heeft door een soort burgerwacht te vormen die snel de openbare orde herstelde. Vanaf 28 augustus 1830 probeerde de burgerij, waaronder Alexander Gendebien, van het Nederlandse bewind een ”herstel der grieven” te bekomen. Maar de echte confrontatie vond niet plaats vóór de nacht van 22 op 23 september 1830.

Sommigen beweren dat België een staat is die gevormd werd door de grootmachten. Dat is niet juist. De Belgen hebben zelf hun volledige onafhankelijkheid gewild nadat ze in 1814 semi-onafhankelijk waren geworden. Daarna werd België op het Congres van Wenen in een door de grootmachten opgedrongen unie met Nederland gedwongen. Dat wil echter niet zeggen dat de internationale context geen belangrijke rol heeft gespeeld bij de Belgische Revolutie van 1830. Dat zien we in deze derde aflevering van onze reeks over de omwenteling in België.

Certains prétendent que la Belgique est un État formé par les grandes puissances. Ce n’est pas correct. Les Belges eux-mêmes voulaient leur indépendance totale après être devenus semi-indépendants en 1814. Ensuite, au Congrès de Vienne, les grandes puissances imposaient une union des Belges avec les Pays-Bas. Mais cela ne veut pas dire que le contexte international n’a pas joué de rôle important dans la Révolution belge de 1830. On le voit dans ce troisième volet de notre série sur la révolte en Belgique.